به نقل از «اقتصاد آنلاین»

مودب بودن خوب است یا بد؟

تاریخ انتشار: ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۶۷۷۰۵

رفتاری که نشان می دهد شما بیش از حد مودب هستید ۱۰ خصوصیت بارز افراد مودب که آن‌ها را از دیگران متمایز می‌کند ۱. واکنش منطقی نشان دادن در مواجهه با انتقاد و مخالفت دیگران ۲. با دقت انتخاب کردن کلمات و جمله‌ها ۳. دوری کردن از مشاجره‌های بی‌مورد ۴. پیش‌قدم شدن در برقراری ارتباط ۵. گرم و گیرا بودن حین گفت‌وگو با دیگران ۶.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تلاش کردن در راستای ایجاد محیطی گرم و آرام برای دیگران ۷. محترمانه رفتار کردن با دیگران ۸. به خوبی یاد کردن از دیگران ۹. شنونده‌‌ی فعال بودن ۱۰. احترام قائل شدن برای مرزهای دیگران مرور کلی رفتاری که نشان می دهد شما بیش از حد مودب هستید

به گزارش اقتصاد آنلاین، به علاوه، این افراد فضای امن و مناسبی برای ابراز احساسات و عقاید اطرافیانشان فراهم می‌کنند و با تقویت قدرت درک متقابل، مدام وارد روابط جدید می‌شوند یا روابط قبلی خود را بهبود می‌بخشند. نکته‌ی مهم در خصوص باادب رفتار کردن این است که این خصوصیت به شدت اکتسابی است و ارتباط تنگاتنگی با محیط رشد، زندگی و کار و شخصیت افرادی که ما را احاطه کرده‌اند دارد.

ممکن است دیگران چندین بار به شما گوشزد کرده باشند که شخصی مودب و دارای درک بالا هستید یا اینکه گه‌گاه از دیگران شنیده باشید که به اندازه‌ی کافی، ادب و ملاحظات فردی و اجتماعی را رعایت نمی‌کنید. در هر صورت، در این مقاله از دیجی‌کالا مگ با خصوصیاتی آشنا می‌شوید که تقویت کردنشان برای بهبود شخصیت اجتماعی‌تان بسیار کارآمد واقع خواهد شد. با ما همراه باشید.

۱۰ خصوصیت بارز افراد مودب که آن‌ها را از دیگران متمایز می‌کند

بسیاری از افراد مودب، بدون اینکه سعی در رعایت ادب یا آداب اجتماعی داشته باشند، از اصول ادب پیروی می‌کنند. اگر قصد دارید با اعتمادبه‌نفس و عزت نفس بیشتری در جامعه ظاهر شوید و افراد بسیاری را شیفته‌ی خود کنید، در وهله‌ی اول سعی کنید شرایط مختلف را منطقی مدیریت کنید و از نتیجه‌گیری‌های زودهنگام و بی‌اساس و نشان دادن واکنش‌های هیجانی خودداری کنید. همچنین، تمرین کنید تا ۱۰ خصوصیت زیر را آنقدر خوب فرا بگیرید که در ذهنتان نهادینه شوند.

۱. واکنش منطقی نشان دادن در مواجهه با انتقاد و مخالفت دیگران

انسان ذاتا موجودی کمال‌گرا است و تمایل دارد تمام فعالیت‌هایش را تا جای ممکن تمام و کمال انجام دهد. در این میان، موانعی هم بر سر راه قرار می‌گیرند که مواجهه با آن‌ها توانایی و قدرت روحی بالایی می‌طلبد. یکی از مرسوم‌ترین موانع، مواجه شدن با انتقاد و مخالفت دیگران است. گاهی ممکن است دست به انجام کاری بزنید که نسبت به موفقیت‌آمیز بودن آن اطمینان صددرصد دارید، اما با انتقاد یا مخالفت مقامی بالاتر مواجه شوید. در چنین شرایطی، افراد مودب می‌پذیرند که آزمایش و خطا بخشی جدانشدنی از زندگی و روند پیشرفت است و مهم آن است که اشتباهات تکرار نشوند.

افراد مودب عموما با آغوش باز از انتقادات سازنده استقبال می‌کنند و در مواجهه با انتقادات نابه‌جا از کوره در نمی‌روند و فقط سعی می‌کنند به راه خود ادامه دهند. در بسیاری از مواقع، افراد مؤدب به اشتباهات خود اعتراف می‌کنند و پیش از مورد انتقاد قرار گرفتن در صدد بهبود آن‌ها برمی‌آیند. این توانایی از بلوغ فکری و عزت‌نفس بالای این افراد نشأت می‌گیرد. به عبارتی، افراد مؤدب ترسی از اشتباه کردن ندارند و همیشه حاضرند تا از اشتباهات خود درس بگیرند و شخصیت خود را بهبود ببخشند.

۲. با دقت انتخاب کردن کلمات و جمله‌ها

افراد مودب به ندرت بدون فکر کردن حرفی به زبان می‌آورند. بنابراین، در بیشتر مواقع، حرف‌هایشان سنجیده است و از کلمات و جمله‌هایی استفاده می‌کنند که حاوی قدرت اعمال نفوذ بالایی هستند. این افراد احساساتشان را هم با فصاحت بیشتری نسبت به دیگران بیان می‌کنند و از وقوع سوءتفاهم‌ها جلوگیری می‌کنند. افراد مودب از بیش از حد به اشتراک گذاشتن وقایع زندگی‌شان با دیگران خودداری می‌کنند. از دیدگاه آن‌ها، هیچ لزومی ندارد که اشخاص غریبه یا حتی آشنا در جزییات زندگی‌شان کنجکاوی کنند.

افراد مودب از پرسیدن سوال‌های شخصی در خصوص سن، شغل، درآمد، وضعیت تأهل و موضوع‌هایی از این دست هم خودداری می‌کنند و از حد و مرز خود به خوبی آگاه هستند. این افراد از تخریب شخصیتی دیگران در جمع، و رو کردن اطلاعاتی که از طریق شبکه‌های اجتماعی درباره‌ی دیگران کسب کرده‌اند بیزارند و از طعنه زدن برای رساندن مقصود خود به دیگران استفاده نمی‌کنند.

گاهی صحبت کردن و ارتباط برقرار کردن با دیگران به دلیل ناملموس بودن حوادثی که برایشان رخ داده، دشوار است. در چنین شرایطی، عده‌ای سعی می‌کنند حوادث رخ داده را به کل نادیده بگیرند و بحث را عوض کنند. افراد مؤدب به جای پاک کردن صورت مسئله، سعی می‌کنند در عین حفظ فاصله‌ای محترمانه از مخاطب، با او هم‌دردی کنند و احساسات و عواطفش را معتبر بشمارند.

۳. دوری کردن از مشاجره‌های بی‌مورد

گیر افتادن در مشاجره‌هایی که دیگران برای پیدا کردن مقصر به پا می‌کنند مرسوم و تا حدی عادی است. باید قبول کرد که تمام افراد جامعه صلح‌طلب و طرفدار برقراری ارتباط سالم نیستند و بسیاری خشم و ناراحتی خود را با به راه انداختن مشاجره‌های بی‌مورد ابراز می‌کنند. در این شرایط، ایفای نقش به عنوان شخصیت اصلی یا حاشیه‌ای مشاجره‌ها، فقط سرخوردگی، تنهایی و کاهش چشم‌گیر کیفیت روابط اجتماعی را به دنبال خواهد داشت.

هنگامی که افراد مودب از پخش شدن شایعه‌ای آگاه می‌شوند، سعی می‌کنند بدون هیچ پایه و اساسی آن را باور نکنند و به وقوع مشاجره دامن نزنند. این افراد قضاوت بی‌جا نمی‌کنند و بی‌دلیل طرف کسی را نمی‌گیرند. افراد مودب به ندرت به خود اجازه می‌دهند که به دلیل فشارهای اجتماعی تصمیمی مغایر با خواسته‌ی قلبی‌شان بگیرند. از این رو، تمایلی هم به قرار گرفتن در مرکز مشاجره‌های دیگران ندارند و برای وقت و انرژی خود ارزش قائل هستند.

۴. پیش‌قدم شدن در برقراری ارتباط

افراد مودب معمولا علاقه‌ای به ایفای نقش در بازی‌های اجتماعی مبتنی بر قدرت ندارند. بنابراین، اگر بخواهند با کسی ارتباط برقرار کنند، پیش قدم می‌شوند و از دیگران توقع ندارند که همیشه شروع کننده مکالمه‌ها باشند. افراد مودب از موقعیت اجتماعی خود برای تهدید دیگران و اعمال قدرت نابه‌جا استفاده نمی‌کنند و تلاش می‌کنند طوری رفتار کنند که دیگران معذب نشوند و در حضور آن‌ها احساس آرامش کنند. البته، پیش‌قدم شدن در برقراری ارتباط به این معنا نیست که افراد مودب از پیش قدم شدن دیگران استقبال نمی‌کنند. صرفا، ذهن این افراد معمولا حاوی کلیشه‌های اجتماعی و جنسیتی کمتری است که برقراری ارتباط را ساده‌تر می‌کند.

۵. گرم و گیرا بودن حین گفت‌وگو با دیگران

یکی از مهم‌ترین ارکان برقراری ارتباط موثر با دیگران، احترام قائل شدن برای نظراتشان و القای احساس درک شدن به آن‌ها است. فراموش نکنید که گوش سپردن به حرف‌های دیگران برای القای این احساس کافی نیست. گاهی به حرف‌های دیگران گوش می‌دهیم، اما آن‌قدر ذهنمان درگیر مسائل دیگر است که هیچ اثری از اهمیت دادن در چهره و حالتمان یافت نمی‌شود! افراد مؤدب به خوبی به هنر برقراری ارتباط مسلط هستند و از شیوه‌های مختلف برای گرم و گیرا کردن گفت‌وگوهایشان با دیگران استفاده می‌کنند.

برای مثال، افراد مودب حین صحبت کردن با دیگران از لحن متناسب با موضوع و هیجان مخاطب استفاده می‌کنند و از فریاد زدن یا زمزمه کردن خودداری می‌کنند. به علاوه، افراد مودب هیچوقت سخن دیگران را برای به کرسی نشاندن حرف خود قطع نمی‌کنند و نوبت را رعایت می‌کنند. این افراد بیشتر تمرکز خود را متوجه درک حرف‌های مخاطب می‌کنند و در ذهن‌هایشان به دنبال یافتن پاسخی مناسب می‌گردند تا در زمان مناسب بیان کنند. به علاوه، افراد مؤدب دوست ندارند توصیه‌هایشان را به خورد دیگران بدهند. بنابراین، اگر احساس کنند که نیازی به توصیه‌ای از جانب آن‌ها نیست، سکوت اختیار می‌کنند و به دنبال راهی برای اثبات نظراتشان نمی‌گردند.

افراد مودب دشمنان سرسخت ابراز عصبانیت و ناراحتی به شیوه‌ای منفعلانه هستند. آن‌ها اگر با کسی به مشکلی بربخورند یا از چیزی ناراحت شوند، عصبانیت و ناراحتی خود را به وضوح ابراز می‌کنند و به ایجاد سوءتفاهم‌ها دامن نمی‌زنند. ابراز احساسات به صورت منفعلانه به دور از ادب است و شخص مقابل را در برزخ احساسی قرار می‌دهد و برقراری ارتباط سودمند را غیرممکن می‌کند. افراد مؤدب حتی مخالفت خود را هم با حفظ احترام بیان می‌کنند و به دنبال تحقیر یا تخریب شخصیت دیگران نیستند.

۶. تلاش کردن در راستای ایجاد محیطی گرم و آرام برای دیگران

افراد مودب معمولا میزبان‌های فوق‌العاده‌ای هستند، چراکه توانایی بسیار قابل‌توجهی در ایجاد محیطی گرم، دوستانه و آرام برای دیگران دارند. این افراد، گاهی بدون اینکه حرفی بزنند، دیگران را تشویق به ابراز احساسات و به اشتراک گذاشتن عقایدشان می‌کنند و به آن‌ها احساس فهمیده شدن را القا می‌کنند.

افراد مودب معمولا از هوش اجتماعی بسیار بالایی برخوردارند و هنگامی که متوجه معذب بودن شخصی می‌شوند، سعی می‌کنند بدون تجاوز کردن به مرز‌هایش، او را درک کنند. افراد مودب برای برقراری ارتباط موثر با دیگران، فقط از یک شیوه استفاده نمی‌کنند، بلکه سعی می‌کنند متناسب با شخصیت مخاطب شیوه‌ی مناسب را پیدا کنند. گاهی بهترین راه برای برقراری ارتباط با یک شخص، حفظ سکوت است و افراد مؤدب از ساکت ماندن در این شرایط ابایی ندارند.

۷. محترمانه رفتار کردن با دیگران

داشتن رفتاری محترمانه ابعاد مختلفی دارد. بسیاری در ارتباط با افرادی که از موقعیت اجتماعی یا اقتصادی بهتری نسبت به خودشان برخوردارند، رفتاری محترمانه دارند و وقتی با کسانی مواجه می‌شوند که در سلسله مراتب اجتماعی در رده‌ی پایین‌تری قرار گرفته‌اند، احترام گذاشتن را به کل فراموش می‌کنند! به قول معروف، ادب هر شخص را می‌توان با بررسی نوع رفتارش با کسانی که به او سودی نمی‌رسانند سنجید. وجه تمایز افراد مودب با دیگر افراد این است که آن‌ها برای احترام قائل شدن برای دیگران، فارغ از جنسیت، نژاد و زبان، نیازی به دلیل یا بهانه ندارند و این کار را به صورت خودکار انجام می‌دهند.

افراد مودب به نیازها و عادت‌های دیگران توجه می‌کنند و سعی می‌کنند کاری نکنند که دیگران را خارج از منطقه امنشان قرار دهد. این افراد معمولا وقتی در برخورد تصادفی با دیگران معذرت‌خواهی می‌کنند، حین برقراری ارتباط چشمی با دیگران لبخند می‌زنند، با همکارانشان سلام و احوال‌پرسی می‌کنند و تا جایی که توان دارند به یاری دیگران می‌شتابند.

۸. به خوبی یاد کردن از دیگران

با وجود دغدغه‌های زندگی‌ در دنیای امروز، تنفر ورزیدن، عصبانی بودن و پرخاش کردن دور از تصور نیستند. افراد مودب هم مانند دیگران عصبانی و ناراحت می‌شوند، اما تلاش می‌کنند تا نگذارند این احساسات منفی روی قضاوت‌هایشان از دیگران تأثیر شگرفی بگذارد. به عبارتی، آن‌ها معمولا به خوبی از دیگران یاد می‌کنند و وجهه‌های مثبت شخصیت دیگران را پررنگ‌تر از وجهه‌های منفی می‌بینند.

برای مثال، افراد مودب سعی می‌کنند همه را به یک چشم ببینند و در نوع رفتاری که با افراد مختلف دارند، تبعیضی قائل نشوند. آن‌ها همه‌ی انسان‌ها را لایق محبت و احترام می‌دانند و به کسی علاقه‌ی شرطی ندارند. این افراد خواهان آسیب دیدن دیگران نیستند و کسانی که با آن‌ها بد رفتار کرده‌اند را ساده‌تر از دیگران می‌بخشند. از طرفی، افراد مودب هیچوقت از بدبختی دیگران خرسند نمی‌شوند و برای کسی آرزوی سرافکندگی نمی‌کنند.

۹. شنونده‌‌ی فعال بودن

افراد مودب معمولا شنونده‌های فعال و بسیار خوبی هستند. آن‌ها فقط به گوش سپردن به حرف‌های دیگران بسنده نمی‌کنند، بلکه سعی می‌کنند با تأییدهای کلامی و داشتن زبان بدن مناسب، به مخاطب خود القا کنند که او را تا بیشترین حد ممکن درک می‌کنند. اگر توصیه‌ای برای بهبود شرایط یا حل مشکلی خاص داشته باشند، آن را با رعایت احترام با مخاطب در میان می‌گذارند و از کنجکاوی کردن‌های بی‌مورد خودداری می‌کنند. از سویی، اگر قصد برقراری ارتباط با شخصی را داشته باشند، سعی می‌کنند موضوعی را برای گفت‌و‌گو پیدا کنند که مخاطب را خسته نکند.

۱۰. احترام قائل شدن برای مرزهای دیگران

افراد مودب، به خاطر هوش اجتماعی بالایی که دارند، می‌توانند به راحتی به همه احساس صمیمیت القا کنند. البته این صمیمیت به اندازه‌ای است که دیگران را معذب و خجالت‌زده نکند و مرز‌هایی که برای برقراری ارتباط با دیگران تعریف کرده‌اند را زیر سؤال نبرد.

افراد مودب معمولا از سوال پرسیدن درباره‌ی زندگی شخصی دیگران دوری می‌کنند، بدون اجازه کسی را لمس نمی‌کنند، بدون مقدمه دیگران را با اسم کوچک یا لقب صدا نمی‌زنند و دیگران را حساس و زودرنج خطاب نمی‌کنند. آن‌ها می‌دانند تجاوز کردن به حریم شخصی هیچ زیبایی و جذابیتی ندارد و سعی نمی‌کنند با مسخره کردن دیگران در مرکز توجه قرار بگیرند.

مرور کلی

در میان خصوصیاتی که افراد مودب را از سایر افراد متمایز می‌کند، احترام گذاشتن به شیوه‌های مختلف، از همه پررنگ‌تر است. اگر می‌خواهید شخصی مودب باشید و در روابط اجتماعی‌تان دیگران را مجذوب خود کنید، کافی است هنر احترام گذاشتن به علایق، سلایق و مرزهای دیگران را فرابگیرید و از کنجکاوی کردن در مسائلی که به وضوح ربطی به شما ندارد پرهیز کنید. سعی کنید افرادی را الگوی خود قرار دهید که فقط مورد پذیرش و احترام گروهی خاص نیستند و اکثریت از مصاحبت با آن‌ها لذت می‌برند. به خاطر داشته باشید که خودبرتربینی به شدت با مؤدب بودن مغایرت دارد.

 

منبع: دیجی کالا مگ

منبع: اقتصاد آنلاین

کلیدواژه: رفتار اجتماعی مودب خودداری می کنند برقراری ارتباط کردن با دیگران برای دیگران سعی می کنند بی مورد پیش قدم شدن مشاجره ها ی دیگران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۶۷۷۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

علائم فشار خون بالا

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، متخصص بیماری‌های قلب و عروق، فشار خون بالا را به علت نداشتن علامت اختصاصی، قاتل خاموش خواند و گفت: نشانه‌هایی ممکن است در برخی بیماران دیده شود که از جمله آن می‌توان به سردرد، تپش قلب، احساس فشار در قفسه سینه، تنگی نفس، تهوع، استفراغ، سرگیجه، تاری دید، گرگرفتگی و قرمزی صورت و خون ریزی بینی یا چشم اشاره کرد.

بیشتر بخوانید: مصرف ۲ و نیم لیوان چای سبز در روز و کاهش فشار خون

پرفشاری خون به معنای بالا بودن میزان فشاری است که بر اثر برخورد خون به دیواره‌ سرخرگ‌ها ایجاد می‌شود. سرخرگ‌ها، رگ‌هایی هستند که خون را از قلب به تمام اعضای بدن می‌رسانند. میزان فشار خون، با دو عدد مشخص می‌شود. فشار خون سیستولیک (عدد بالایی) نشان دهنده‌ فشار وارد شده به دیواره‌ی سرخرگ‌ها در هنگام انقباض قلب است و فشار خون دیاستولیک (عدد پایینی) نشان دهنده‌ فشار وارد شده به دیواره سرخرگ‌ها در هنگام آزاد شدن عضلات قلب (بین هر ضربان قلب) است.

بالا بودن فشار خون باعث بروز عوارضی مانند بیماری قلبی، نارسایی کلیوی، تصلب شرایین، آسیب‌های چشمی و سکته مغزی می‌شود.فشار خون در حالت طبیعی باید کمتر از ۱۲۰/۸۰ باشد. در صورتی که فشار خون بین ۱۲۰/۸۰ تا۱۳/۹۹ باشد، شخص در معرض ابتلا به فشار خون بالا قرار دارد و فشار خون ۱۴۰/۹۰ و بالاتر نشان دهنده ابتلا به بیماری پرفشاری خون است. در دوران بارداری نیز فشار خون بارداری ، به طور طبیعی، باید کمتر از ۱۲۰/۸۰۰ باشد.

بالا بودن فشار خون باعث بروز عوارضی مانند بیماری قلبی، نارسایی کلیوی، تصلب شرایین، آسیب‌های چشمی و سکته مغزی و آسیب به مغز می‌شود.چه افراد بیشتر در معرض پرفشاری خون هستند؟افزایش فشار خون در بین افراد بالاتر از ۴۵ سال متداول است. در این بین سهم مردان بیش از زنان است. این آمار در افراد بالای ۶۵ سال به عکس است به نحوی که زنان بیشتر تحت تاثیر پرفشاری خون قرار می گیرند.

مریم طاهرخانی، فلوشیپ اقدامات مداخله‌ای قلب و عروق و استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، فشارخون بالا را عامل اصلی بروز بیماری‌های قلبی و عروقی و مرگ و میر دانست.

طاهرخانی، تنها راه تشخیص پرفشاری خون را، اندازه گیری آن با دستگاه‌های فشارسنج عنوان کرد و افزود: افراد می‌توانند برای اندازه‌گیری فشارخون به مطب پزشک مراجعه کنند، یا به کمک دستگاه هولتر فشارخون در خارج از مطب و در یک بازه زمانی طولانی مدت فشارخون خود را پایش کنند، همچنین امکان اندازه‌گیری فشار به کمک دستگاه‌های ترجیحا اتوماتیک در منزل نیز وجود دارد.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی اظهار کرد: توصیه می‌شود از فشارسنج‌های بازویی استفاده شود و فرد حتما پنج دقیقه به حالت نشسته و در حالت استراحت قرار گیرد، علاوه بر این، افراد باید توجه داشته باشند تا نیم ساعت قبل از اندازه گیری فشار، ورزش نکنند و چای و قهوه نیز ننوشند.

وی درباره نحوه اندازه‌گیری صحیح فشار خون، عنوان کرد: فشارخون باید دو یا سه بار گرفته شود؛ میانگین دو عدد نزدیک به هم، فشارخون بیمار را نشان می‌دهد ضمنا بهتر است از هر دو دست فشار گرفته شود و اگر فشار دو دست با یکدیگر مغایرت داشت، معیار، دستی است که فشار بالاتری دارد.

کاهش ۲۵ درصدی ابتلا به فشارخون تا سال ۲۰۲۵ با تشخیص زودهنگام و کنترل به موقع

طاهرخانی، افزود: اتحادیه جهانی فشارخون بالا (World Hypertension organization)، فشار بزرگتر مساوی ۱۴۰ روی ۹۰ میلی متر جیوه را پرفشاری خون تعریف کرده است؛ بنابراین اگر فشار فردی در منزل بزرگتر مساوی ۱۳۵ روی ۸۵ میلی متر جیوه بود، باید به پزشک مراجعه کند، البته تشخیص فشارخون بر اساس یک بار اندازه گیری داده نمی‌شود.

فلوشیپ اقدامات مداخله‌ای قلب و عروق دانشگاه با اشاره به اینکه درمان فشارخون در افراد به تشخیص پزشک به طور معمول پس از دو تا سه بار ویزیت پزشک به فاصله یک تا چهار هفته و یا اندازه گیری فشارخون با هولتر، آغاز می شود، گفت: البته اگر فشارخون در رنج خطر باشد و عوارض ناشی از فشارخون در ارگان‌های حیاتی دیده شود، باید در همان ابتدا درمان شروع شود

عضو هیأت علمی دانشگاه، تصریح کرد: بنا به توصیه اتحادیه جهانی فشارخون بالا، افراد بالغ بالای ۱۸ سال باید غربالگری فشارخون شوند؛ به این ترتیب که افراد ۱۸ تا ۳۹ سال هر سه تا پنج سال باید فشارشان را اندازه بگیرند و اگر در حد نرمال بود، سه تا پنج سال بعد، مجدد ارزیابی کنند.

وی ادامه داد: این افراد اگر به علت وزن بالا (توده بدنی ( BMI) بالاتر از ۲۵)، یا ماکسیمم فشار بین ۱۳۵ تا ۱۳۹ و مینیمم فشار ۸۵ تا ۸۹ میلی متر جیوه در معرض ابتلا به فشارخون بالا هستند، باید به صورت سالانه پایش شوند، افراد بالای ۴۰ سال نیز باید هرسال فشارخون خود را اندازه‌گیری کنند.

طاهرخانی با بیان اینکه فشار خون بالا سالانه بیش از ۱۰ میلیون مرگ و میر را به خود اختصاص می‌دهد، به راه‌های پیشگیری از فشار خون در افراد اشاره کرد و گفت: حفظ وزن مطلوب، اصلاح سبک زندگی، پرهیز از رژیم غذایی ناسالم مثل مصرف غذاهای سرخ کردنی، چرب، آماده و کنسروی، حذف اسیدهای چرب ترانس، خودداری از مصرف الکل و دخانیات و پرهیز از مصرف نمک بیش از یک قاشق چایخوری از جمله اقداماتی است که در راستای پیشگیری از ابتلا به پرفشاری خون بسیار کمک کننده خواهد بود.

متخصص بیماری‌های قلب و عروق با اشاره به اینکه هدف سازمان بهداشت جهانی، کاهش ۲۵ درصدی ابتلا به فشارخون بالا تا سال ۲۰۲۵ است، بیان کرد: این مهم با تشخیص زودهنگام و کنترل به موقع بیماری امکان پذیر است، یکی از اقدامات در این راستا، کنترل فشارخون بیمارانی است که به هر بهانه‌ای به مراکز درمانی و کلینیک‌ها مراجعه می‌کنند، بسیج عمومی و راه‌اندازی کمپین‌های اطلاع رسانی اهمیت فشارخون و تشخیص و درمان به موقع آن، می‌تواند در افزایش سواد سلامت مردم نیز موثر باشد.

فشارخون بالا قابل درمان نیست، فقط کنترل می شود

طاهرخانی، تصریح کرد: بعد از تشخیص، درمان مناسب و کافی منجر به کاهش خطرات حمله قلبی و عروقی خواهد شد، اما مشکل اصلی برای کنترل فشارخون، عدم پذیرش بیماران است؛ علی رغم پیشرفت‌های بسیار در حوزه درمان، اغلب بیماران یا داروهایشان را مرتب مصرف نمی‌کنند، یا تصور می‌کنند پرفشاری خون قابل درمان است و با کاهش فشار ناشی از درمان، بلافاصله دارو را قطع می‌کنند، این آگاهی باید به بیمار داده شود که فشارخون یک بیماری قابل کنترل است، نه قابل درمان؛ این کنترل هم به روش دارو درمانی انجام می‌شود.

متخصص بیماری‌های قلب و عروق دانشگاه اظهار کرد: خط اول درمان پرفشاری خون می‌تواند از گروه دیورتیک‌های تیازیدی، کلسیم بلاکرها، مهارکننده آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین (ACE-inhibitor) یا داروهای مسدودکننده گیرنده آنژیوتانسین (ARBs) باشد.

طاهرخانی درباره مزایای داروهای ترکیبی نیز عنوان کرد: داروهایی که از ترکیب دو یا سه نوع دارو تولید می‌شوند، قابل استفاده به صورت یک بار در طول روز هستند و برای کنترل فشارخون بسیار موثر عمل می‌کنند. همین ویژگی داروها موجب کاهش احتمال فراموشی مصرف و یا عدم مصرف می‌شود.

فلوشیپ اقدامات مداخله ای قلب و عروق ادامه داد: توصیه انجمن جهانی فشار خون بر پیروی از یک راهبرد دارویی یکسان در تمام کشورها با طیف‌های مختلف اقتصادی و بهداشتی است، البته ما در کشور ملزم به استفاده از این الگوریتم نیستیم و استفاده از داروهای ترکیبی با مصرف یک بار در روز با کارایی موثر، از اولویت‌های تجویزی است که نمونه‌های داخلی آن هم تولید شده‌اند.

وی اظهار کرد: نشانه‌هایی از ابتلا به فشار خون بالا ممکن است در برخی بیماران دیده شود که از جمله آن می‌توان به سردرد، تپش قلب، احساس فشار در قفسه سینه، تنگی نفس، تهوع، استفراغ، سرگیجه، تاری دید، گرگرفتگی و قرمزی صورت و خون ریزی بینی یا چشم اشاره کرد.

این متخصص بیماری‌های قلب و عروق ادامه داد: هیچ کدام از این نشانه‌هایی که به آن اشاره شد، اختصاصی نیستند و صرفا برای مشکوک شدن به وجود خطر پرفشاری خون نباید منتظر بروز این علامت‌ها بود.

وی در پایان با اشاره به اینکه داروهای فشارخون مثل هر دارویی ممکن است عوارضی داشته باشد، گفت: سرفه، خارش گلو و ورم پا از جمله این عوارض است که فرد باید در صورت مشاهده به پزشک مراجعه کند تا داروی مناسب‌تر جایگزین شود.

انتهای پیام/

کد خبر: 1229265 برچسب‌ها دانستنی ها